ارسال دیدگاه
- ضمن تشکر از بیان دیدگاه خود به اطلاع شما رسانده می شود که دیدگاه شما پس از تایید نویسنده این مطلب منتشر خواهد شد.
- دیدگاه ها ویرایش نمی شوند.
- از ایمیل شما فقط جهت تشخیص هویت استفاده خواهد شد.
- دیدگاه های تبلیغاتی ، اسپم و مغایر عرف تایید نمی شوند.
سخن روز
امام على علیه السلام : خوش اخلاقى در سه چيز است: دورى كردن از حرام، طلب حلال و فراهم آوردن آسايش و رفاه براى خانواده.
مجموعه ورام ج 1 ، ص 90 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 68 ، ص 394، ح 63
تداوم درایوین سینما صرفه اقتصادی ندارد
هوشنگ گلمکانی
منتقد سینما
درایوین سینما در همه جای دنیا به دلایل اقتصادی و اجتماعی پای گرفت و بهدلایل اجتماعی و اقتصادی هم دورهاش پایان یافت. در شرایط امروز که سینماها به خاطر شیوع کرونا تعطیل است، سینمای ایران ناگزیر به فعالتر شدن بازار عرضه VOD و استفاده از طرحهایی همچون درایوین سینما است اما مسلم است که این طرح نمیتواند تداوم داشته باشد. مختص همین دوران (تعطیلی سینماها) است. اوج فعالیت درایوین سینما در امریکا و دیگر کشورهای جهان برای دورهای است که قیمت زمین اینقدر گران نبود، اگر نه فعالیت چنین طرحی با توجه به قیمت زمین به هیچ وجه به صرفه نیست. سالهای قبل از انقلاب در اولین تجربههای این طرح در کنار جایگاه محل پارک ماشین علمکی وجود داشت که بلندگوها روی آن قرار میگرفت و پرده وسیع سینما هم به همین منظور تعبیه شده بود. با تکنولوژی پیشرفته امروز تجهیز درایوین سینماها غیرممکن نیست اما باید دید آیا به خدمت گرفتن چنین تجهیزاتی برای مدتی کوتاه صرفه اقتصادی دارد یا نه؟
در گفت و گو با خبرنگار «ایران»
دعای روز هشتم
ماه مبارک رمضان
اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی فِیهِ رَحْمَه الْأَیتَامِ وَ إِطْعَامَ الطَّعَامِ وَ إِفْشَاءَ السَّلامِ وَ صُحْبَه الْکرَامِ بِطَوْلِک یا مَلْجَأَ الْآمِلِینَ
خدایا در این ماه مهرورزی به ایتام و خوراندن طعام و آشکار کردن سلام و همنشینی با اهل کرامت را نصیبم فرما، به عطایت ای پناهگاه آرزومندان.
به بهانه نخستین تجربه «سینما ماشین» پس از انقلاب که شب گذشته رخ داد، فریدون جیرانی از اولین تجربه این اتفاق در ایران میگوید
طبقه متوسط بیماشین بود و طبقه مرفه پی خوشگذرانیهای مرسوم
نرگس عاشوری
خبرنگار
شب گذشته عوامل فیلم «خروج» از طرح سینما ماشین برای نمایش این فیلم در دوران شیوع کرونا رونمایی کردند؛ طرحی که البته اگرچه برای اولین بار در سالهای پس از انقلاب اجرایی میشود اما سابقهای 50 ساله در کشورمان دارد و پیشاز انقلاب در دو نقطه از تهران اجرایی شده است. اولین سینمای ماشینرو برای اولین بار ششم اردیبهشت 1339 در «درایوین سینما تهرانپارس» با نمایش فیلم آلمانی «پطرفوس، دزد میلیونها» افتتاح شد و آنطور که عباس بهارلو در گزارشی مفصل از تاریخچه درایوین سینما در مجله فیلم آورده، پرده وسیع سینما روی پایههای بتنی تعبیه شده بود و در کنار محل پارک هر ماشین میلهای قرار داشت که بلندگوها روی آن تعبیه شده بود و بلندگو هر ماشین از داخل به شیشه چسبیده میشد تا کم و زیاد کردن آن در اختیار مخاطب باشد. همچنین مسئولان برای افرادی که اتومبیل نداشتند هم در محوطهای که چمنآرایی شده بود لژ مخصوص با میز و صندلی در نظر گرفته بودند. شهریور 1348 «درایوین سینما ونک» هم افتتاح شد و «درایوین سینما تهرانپارس» به فعالیتش پایان داد. به بهانه فعالیت دوباره سینما ماشین با نمایش فیلم «خروج» ابراهیم حاتمیکیا در پارکینگ شماره 3 برج میلاد که به مدت یک هفته ادامه دارد، با فریدون جیرانی درباره اولینهای این طرح در زمان پیش از انقلاب و دلایل شکست درایوین سینما تهرانپارس و ونک گپ و گفتی کوتاه داشتهایم که در ادامه میخوانید.
درایوین سینما که اصالتاً پدیدهای امریکایی است قرار است پس از انقلاب با فیلم «خروج» دوباره تجربه شود. از اولین تجربه این طرح در سالهای قبل از انقلاب بگویید.
زمان فعالیت درایوین سینمای تهرانپارس تهران نبودم و سالهای 69-68 آقای اصغر هاشمی مکان سابق آن را در فلکه دوم تهرانپارس که پارکینگ شده بود نشانم داد. اما زمان افتتاح درایوین سینما ونک یعنی شهریور 1348 در تهران بودم. اگر چه چون ماشین نداشتم از تماشای فیلم در این درایوین هم تجربهای ندارم. این درایوین که متعلق به رضا انوری رئیس سندیکای سینماداران بود با نمایش فیلم «روسها دارند میآیند» نورمن جویسون افتتاح شد. در فیلم «رضا موتوری» مسعود کیمیایی هم تصویری از درایوین سینما ونک در صحنهای که بهروز وثوقی و فریبا خاتمی مقابل آن میایستند ثبت شده است. اما از این درایوین سینما هم استقبال چندانی نشد و آقای انوری مجبور شد سالن سینمای ونک را هم بسازد و با عنوان کلی درایوین رستوران سینما فعالیت کند. همه فیلمها همزمان هم در درایوین ونک و هم در سینما ونک به نمایش در میآمد. سینمای ونک برخلاف درایوین این مرکز، سینمای موفقی شد و یک سال پساز انقلاب هم فعالیت داشت ولی بعدها مصادره شد و آخرین باری که از آنجا عبور کردم اثری از این سینما نبود و احتمالاً پاساژها جای آن را گرفتهاند.
ارزیابیتان از فعالیت این دو مرکز چطور بود. آیا در زمانه خودشان طرحهای موفق بودند؟
درایوین سینما هم در ادامه پروژههایی بود که بعد از تجربه کشورهای دیگر به ایران وارد شد که البته چندان موفق هم نبود. هر دو مرکز فیلمهای قابل توجهی نمایش ندادند. درایوین سینما تهرانپارس فیلمهای معمولی به نمایش میگذاشت و درایوین سینمای ونک هم به نمایش یک گروه سینمایی خاص اختصاص داشت. من ماشین نداشتم و پیرامون خودم هم کسی را نمیشناسم که فیلم دیدن در درایوین سینما را تجربه کرده باشد. معمولاً آن زمان تعداد ماشینها کم بود و فقط پولدارها ماشین داشتند، بخصوص در دهه 30 و زمان فعالیت درایوین سینما تهرانپارس. اواخر دهه 40 و فعالیت درایوین سینما ونک اگرچه تعداد اتومبیلها بیشتر بود اما باز هم تعداد ماشینهای شخصی کم بود.
یعنی به اعتقاد شما کیفیت فیلمها و تعداد محدود ماشینها باعث شکست این طرح در ایران شد؟
معمولاً تماشاگران آثار تفریحی فرهنگی در همهجای دنیا طبقه متوسط هستند. طبقه مرفه تفریحات زیادی داشت که به آن عادت کرده بود. آن زمان طبقه متوسط اغلب ماشین نداشت. طبقه پایین هم که اصلاً ماشین نداشت و در سالنهای شهر فیلمفارسی میدید. طبقه متوسط پیاده یا با وسیله نقلیه عمومی خودش را به سینمای شهر فرنگ و سینما دیاموند میرساند تا فیلمهای مورد پسندش را ببیند. اگر طبقه متوسط بیشتری آن زمان صاحب ماشین شده بود شاید استقبال بهتری میشد. نکته دیگر هم البته تلقی عموم از درایوین سینما بود. درایوین سینما به عنوان محلی برای خوشگذرانی جوانان جا افتاده بود که هدفشان خیلی تماشای فیلم نبود. فرصتی برای جوانان این طبقه بود که در ماشینهایشان خوشگذرانی کنند حال فیلم را هم ندیدند، ندیدند.
پیشبینیتان از استقبال مخاطبان از این طرح در شرایط امروز که سینماها تعطیل است و ناگزیر از رعایت فاصلهگذاری اجتماعی هستیم چیست؟
در شرایط امروز که هر خانواده صاحب چندین ماشین است احتمال استقبال از این طرح هم زیاد است. با توجه به طولانی شدن زمان دوری مردم از حضور در اجتماع با تدابیری که برای ضدعفونی ماشینها اتخاذ میشود، میتوان پیشبینی کرد که تعداد قابل توجهی از مردم علاقهمند به تجربه درایوین سینما باشند. اگر چه امروز تجهیزات فنی مدرن شده و به لحاظ کیفیت صدا و تصویر شرایط خوبی داریم اما اینکه فیلم دیدن در ماشین جواب بدهد یا نه را، باید تجربه کرد و بعد درباره آن قضاوت کرد.
به بهانه روز ملی شوراها
سازمان اداری یا برساختی فرهنگی
الهام فخاری
عضو شورای شهر تهران
بسیار از فرهنگ، فرهنگ خودکامگی یا فرهنگ مردمسالاری، از فرهنگ فردگرا در مقایسه با فرهنگ جمعمدار شنیده و خواندهایم. هرجا زمینه یا کار و نهاد هست، گروهی از افراد هستند و کنش-واکنشهای خودخواسته و ناخواسته تورینهای نادیدنی پدید آورده، فرهنگ هم معنا دارد و میتواند زمینهای برای پژوهش و پیمایش باشد. فرهنگ را در پیوند با زمینههای گوناگون ازجمله فرهنگ سیاسی، فرهنگ سازمانی، فرهنگ آموزشی، فرهنگ شهروندی، شهری یا روستایی بازشناسی کردهایم.
نام شورا، شهرداری و دهیاری که به میان میآید نخست زمین، پروانه ساخت و ساز و خدمات پاکیزه سازی و آتشنشانی تداعی میشود. هفت اصل از اصلهای صدوهفتادوپنجگانه قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به روشنی درباره شوراها به مثابه رکن نظام سیاسی-اجتماعی و اقتصادی در واقع فرهنگی کشور است. به روند و گفتوگوهای تنظیم قانون اساسی که بازگردیم میبینیم که این پافشاری بر شوراها در قانون اساسی با جانمایه دگرگونیهای سیاسیاجتماعی که مبارزه با فرهنگ خودکامگی و استقرار فرهنگ مردمسالاری بوده استوار است. پیگیریهایی که برپایی شوراها در شهر و روستا و بنابر قانون اساسی در سطحهای پایه تا شورای عالی استانها را به انجام رساند، در واقع برای پیشبرد هدفهای فرهنگی بود که مردم در انقلاب دنبال میکردند: بازسازی و بهبود فرهنگی در راستای حق همگان که فقط هم در زمین و ساخت و ساز بسته نمیشود. پس از بیش از 20 سال از برپایی شوراها و چهل سال از تغییر نظام سیاسیاجتماعی در ایران اکنون در بزرگداشت روز ملی شوراها، یادداشتها و دیدگاههای متفاوتی بیان شده است. از سویی اختیارات شوراها نابسنده تلقی شده و برخی اعضای شوراها و کنشگران سخن از بایستگی افزایش اختیارات شوراها برپایه قانون اساسی به میان میآورند. از سوی دیگر برخی دیگر به ناکارایی شوراها در بهکارگیری همین اختیارها و کمرنگ بودن دستاوردها پافشاری دارند. برخی نهادها کاستیها و خطاهای برخی عضوهای برخی شوراها را برجسته میکنند و برخی دیگر مقامها و نهادها بر بایستگی تقویت نهادی که مردمیترین و نزدیکترین نهاد به زندگی مردم است سخن میگویند. ما هنوز در گروههای کوچک صنفی تا نهادهای انتخابی یا انتصابی کلان، دچار چالش جدی فرهنگی برای کار گروهی هستیم.
به نظر میرسد پیش و بیش از همه برای آنکه شورا و نهادهای مدیریت شهری و روستایی بتوانند کاری به پیش ببرند، این فرهنگ و رویکرد فرهنگی شورایی است که جانیفتاده، پرورش نیافته و نیاز به پرداخت آموزشی در سطح همگانی و مردمی و هم در میان احزاب، گروههای مدنی و نهادهای قدرت دارد. ما هنوز هم در همان فضاهای شورایی(پیشین یا کنونی) دچار چالشهایی جدی ازجمله فرد یا حلقهگرایی هستیم که باید با شکیبایی، تلاش خودخواسته و برنامههای گروهی مدیریت کنیم. به باور من هم شوراها از توان، فضا و اختیارهای خود و شبکههای چندلایه شبه سندیکایی خود بهره مؤثری در راستای پیشبرد هدفهای مردممحور و در راستای حق همگان به شهر/روستا بهره نگرفتهاند و کندی و کاستی بسیار داشتهاند و هم میدان اختیارات شوراها متناسب با تعریف قانون اساسی به انجام نرسیده است.گویی هنوز شوراها میدان آزمون و خطاهایی هستند که برخی برای برچیدنشان بهانه بجویند و برخی برای مقاصدشان بهره بگیرند. تا مسأله ما در پیگیری حوزههای کاری شهری و روستایی تحقق آرمان قانون اساسی که همانا حق مردم به زندگی، سرنوشت و سرمایههای ملی و بومی نباشد، با همه تلاشهای صادقانهمان گرفتار دامهای فرهنگ سازمانی چند صد سالهای میشویم که خیر جمعی را فدای خواست خود و همگروهان میساخته است. شورا و مدیریت شهریروستایی بیش از آنکه یک مفهوم سازه-کالبدی باشد، یک نهاد عمومی و برساختی فرهنگی است.
عکس نوشت
دیروز روز معلم بود و این قشر زحمتکش و شریف همیشه و در هر شرایطی کنار ما بوده و هستند. از دیروز که خُرد بودیم تا امروز که درشت شدهایم بهزعم خودمان. دلسوزی و مهربانی آنها روز و ساعت و تقویم و مناسبت ندارد، همانطور که سفر و حضر نمیشناسد. آنها اینروزها از گرفتن دستهگلی یا هدیهای کوچک هم محرومند مگر به تشکرهای مجازی و ارادتهای قلبی که از هر طرف نثارشان میشود و امیدواریم که مختص به همین یک روز نباشد. آنها این روزها، مسئولیت سخت آموزش مجازی را هم به عهده دارند و با تلفنهایشان و از طریق شبکههای آموزشی و آنلاین دانشآموزان خود را تنها نمیگذارند، دانشآموزانی که اگر از آنها غفلت شود و به حال خودشان رها شوند، فردای ایران، معلوم نیست با چه فرهنگ و چه رنگی رشد کند... اما آنها نشستهاند و حالا که کرونا، آموزش نزدیک و نفسبهنفس را از آنها گرفته، در خانههایشان گوشی به دست، میآموزند.
آخرین تصمیمگیریها درباره بازگشایی سالنهای کنسرت
سلامت شهروندان همچنان اولویت دارد
محسن رجبپور
مدیرعامل مجمع صنفی تولیدکنندگان آثار شنیداری
جلسات مختلفی که در دفتر موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تشکیل شد، منتهی شد به دو جلسه مجزا با حضورآقای محمد الهیاری مدیرکل دفترموسیقی بهعنوان ضلع نظارتی و بنده بهعنوان مدیرعامل صنف تولیدکنندگان آثار موسیقی و همچنین آقای حمید رضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی و مدیران سالنهای شهرتهران (مدیران سالنهایی که از دفتر موسیقی مجوز میگیرند). بعد ازصحبتها و گفتوگوهایی که در این جلسات مطرح شد با نظر مساعد همه طرفین و همچنین مساعدت مدیران سالنها در خصوص تخفیف اجاره سالنها، مقررشد سامانههای بلیت فروشی به گونهای طراحی شود که به ازای هر خرید بلیت کنسرت دو صندلی چپ و راست فروخته شده هر شخص خالی بماند تا بلکه بتوانیم این برنامهها را به اینگونه آغاز کنیم و پیش ببریم همچنین پروتکلهای بهداشتی شامل ضد عفونی روزانه سالنها انجام خواهد شد. نکته دیگر اینکه اگر قرارباشد سالنی دوسانس اجرای برنامه داشته باشد با اختلاف زمانی بیشتری و حدوداً دو ساعت خواهد بود. تلاش ما حفظ امنیت جان هواداران و مخاطبان موسیقی است. ناگفته نماند همه این موضوعات توسط مدیرکل دفتر موسیقی به ستاد ملی مبارزه با کرونا منعکس میشود تا تصمیم نهایی گرفته شود و در نهایت بر اساس تصویب ستاد ملی مبارزه با کرونا فعالیتهای خود را بعد از ماه مبارک رمضان آغاز خواهیم کرد.
شهروند مجـــازی
یگانه خدامی
هشتـگ
#روز_معلم
روز معلم بهانهای شد برای نوشتن از معلمها در شبکههای اجتماعی. کاربران زیادی این روز را به معلمها تبریک گفتند و معلمها هم از خاطراتشان نوشتند: «روز معلم برای من روز تبریک به مامانه که سالها در محرومترین مناطق به شاگردانش درس داد و دلسوزشون بود.این روز مبارک همه معلمهای خوب تایملاین باشه، همه اونایی که معلمی فقط براشون درس دادن نیست و برای حداقلهای زندگی شاگرداشون هم تلاش میکنند»، «امسال که مدرسهها تعطیله چه جوری حداقل یک کادوی کوچیک به معلما بدیم؟»، «برای مادرم که آنقدر برای بچهها سرمشق نوشت که انگشتان دستانش آرتروز گرفت و حالا پس از ۳۰ سال گچ تخته خوردن، ۳ میلیون تومان حقوق بازنشستگی میگیرد.»، «روز معلم را بر معلمان غیور و فداکار ایران که حتی درحال مبارزه با کرونا و روی تخت بیمارستان به دنبال تعلیم به دانشآموزانشان هستند تبریک میگویم.معلمانی که با وجود مشکلات اقتصادی و در مناطق محروم با پای پیاده در گرما و سرما
به خانههای شاگردانشان میروند تا درس زندگی را آموزش دهند. روز معلمه»، «درسته نه جشن داریم و نه کادو ولی خوشحالم، چون معلم بودن بهم معنی میده...»، «روز کم درآمدترین و بدون تسهیلاتترین و عاشقانهترین شغل مبارک باد.»، «روز معلم رو فقط به اون معلمی تبریک میگم که داشت به هزار جور زحمت به دانشآموزاش داخل واتساپ درس میداد و بخاطر سن بالاش و لهجهای که داشت کلمات رو نمیتونست خوب ادا کنه ولی خیلیها اومدن ادای این خانم رو در آوردن و شروع به مسخره بازی کردن و لایک و غیره گرفتن…»، «تا عمر دارم معلم پنجم دبستانم رو فراموش نمیکنم. توی یه مدرسه دولتی کوچیک و قدیمی، سعی میکرد عملی ما رو با مفاهیم آشنا کنه. مثلاً روزی که قرار بود مفهوم «کروی» رو یاد بگیریم، هندوانه گرد آورد و بعد توضیح داد و برامون قاچ کرد. ذهنم پره از این خاطرات»
ماجرا
گوشیهای گران
قیمت گوشی موبایل بالا رفته و تعداد زیادی از خانوادههایی که گوشی هوشمند ندارند برای استفاده از برنامههای آموزش آنلاین دچار مشکل شدهاند. کاربران زیادی به این مسأله میپردازند و خواستار نظارت دقیقتر بر بازار موبایل هستند: «تو خبرای امروز داشتیم که قیمت گوشی بخاطر هجوم اولیا برای خرید موبایل ۲۵ درصد افزایش پیدا کرده بعد وزیر اسمشو گذاشته شاد»، «8ساله که گوشیم عوض نکردم.سیستم عاملش چندین سال که آپدیت نمیشه.هیچ اپی روش نمیشینه.دیروز رفتم توی سایت خرید که ببینم قیمتها چطورن، دیدم همه سر به فلک کشیده.حتی یه میان رده خوب هم گیرم نمیاد.اون موقع یه لحظه به بچههایی که اینروزها گوشی ندارن واز درس و زندگیشون جا موندن فکر کردم»، «در همه جای دنیا بهترین گوشیها رو هم میشه با مبلغ اندک به صورت قسطی خرید ولی اینجا نه»، «آقای وزیر خواهشاً در مورد گران شدن گوشیهای موبایل یک فکری بکنید. مردم چه گناهی کردن باید دو برابر قیمت جهانی پول موبایل بدن؟! ارزش ریال که سقوط کرده، درآمدا هم که پایینه! لابد دو سه برابر قیمت گوشی هم پول بدیم؟!»، «واقعاً نمیخواهید برای قیمت گوشی کاری کنید؟»، آموزش و پرورش: «کلاسهای مجازی در نرم افزار شاد روی گوشیهای هوشمند برگزار میگردد» نتیجه: کاملاً اتفاقی گوشیهای موبایل حداقل یک میلیون افزایش قیمت پیدا میکنن»، «بهتر بود قبل از درست کردن برنامه شاد وزیر آموزش وپرورش و ارتباطات مشکل قیمتهای سرسام آور گوشیهای موبایل و تبلت رو کنترل کنن و بیارن پایین تا هیچ پدری شرمنده بچههای مدرسهایش نشه.»، «آقای وزیر جوان اطلاع از قیمت گوشیها دارین؟ گوشیای که تو ۲۰ فروردین قیمتش ۲میلیون و ۹۰۰ هزار تومن بوده شده الآن ۴ میلیون.»، «قیمت موبایل چرا آنقدر گرون شده؟ گوشی سه میلیونی سه ماه پیش شده پنج میلیون»
ماه مهمانی خدا-8
دست فقیر، دست خدا
حجت الاسلام والمسلمین محسن قرائتی
«یَسْئَلُونَک مَاذَا یُنْفِقُونَ قُلْ مَا أَنْفَقْتُمْ مِّنْ خَیْرٍ فَلِلْوَالِدَیْنِ وَ الْأَقْرَبِینَ وَالْیَتَامَى وَ الْمَسَاکینِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَ مَا تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللهَ بِهِ عَلِیمٌ» (بقره، 215)
[ای پیامبر] از تو میپرسند: چه چیز انفاق کنند؟ بگو: هر مالى که (مىخواهید) انفاق کنید، براى پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان باشد. و (بدانید) هرکار خیرى که انجام دهید، همانا خداوند به آن آگاه است.
انفاق پنج گونه است:
1. انفاق واجب؛ مانند: خمس، زکات، کفّارات و نفقه زندگی (برعهده مرد).
2. انفاق مستحبّ؛ مانند: کمک به مستمندان، یتیمان و هدیه به دوستان.
3. انفاق حرام؛ مانند: انفاق از مال غصبى یا در راه گناه.
4. انفاق مکروه؛ مانند: انفاق به دیگران، با وجود مستحق در خویشاوندان.
5. انفاق مباح؛ مانند: انفاق در غیر موارد چهارگانه بالا.
امام صادق علیه السلام فرمود: صدقه در دست فقیر قرار نمیگیرد، مگر آنکه پیش از آن در دست خدا قرار گیرد. آنگاه آیه 215 سوره بقره را تلاوت فرمود: «أَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَأْخُدُ الصَّدَقَاتِ».
حال که گیرنده صدقات خداوند است، پس با دلگرمى به نیازمندان انفاق کنیم و بهترین جنس را با بهترین شیوه ببخشیم.
وقتى انفاق مال در راه خدا، بر اساس آیات قرآن، قابلیت رشد تا هفتصد برابر و بیشتر را دارد، دادن خون و جان، در راه خدا چگونه است؟
شهادت، انفاق جان
«وَ لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِى سَبِیلِ اللهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْیَآءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ» (آلعمران، 169)
و هرگز گمان مبر آنها که در راه خدا کشته شدهاند، مردگانند؛ بلکه زندگانى هستند که نزد پروردگارشان روزى داده میشوند.
انفاقِ بهترینها
«لَنْ تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ ...»(آلعمران، 92)
هرگز به نیکى دست نمىیابید، مگر آنکه از آنچه دوست دارید، (در راه خدا) انفاق کنید...
1. ابوطلحه انصارى، نخلستانی بزرگ از درختان خرما در مدینه داشت و از راه آن درآمد کلانى به دست میآورد. این باغ که روبهروى مسجد پیامبراکرم (ص) بود، چشمه آب زلالى داشت و رسول خدا گاه و بىگاه به آن باغ دعوت مىشد. وقتى آیه «لن تَنالوا البِرَّ ...» نازل شد، ابوطلحه خدمت پیامبر رسید و عرض کرد: محبوبترین چیزها نزد من این باغ است، مىخواهم آن را در راه خدا انفاق کنم. پیامبر (ص) فرمود: تجارت خوبى است، آفرین بر تو، ولى پیشنهاد من آن است که این باغ را به فقراى فامیل و بستگان خویش دهى. او قبول کرد و باغ را بین آنان تقسیم نمود.
2. وقتى فاطمه زهرا( س) را در شب عروسى به خانه شوهر مىبردند، فقیرى از آن حضرت، لباس و پیراهنی کهنه درخواست کرد. اما آن حضرت به یاد آیه «لَن تَنالوا البِرّ...»، پیراهن عروسیش را به او انفاق کرد و خود لباس عادی پوشید.
«یَسْئَلُونَک مَاذَا یُنْفِقُونَ قُلْ مَا أَنْفَقْتُمْ مِّنْ خَیْرٍ فَلِلْوَالِدَیْنِ وَ الْأَقْرَبِینَ وَالْیَتَامَى وَ الْمَسَاکینِ وَابْنِ السَّبِیلِ وَ مَا تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ فَإِنَّ اللهَ بِهِ عَلِیمٌ» (بقره، 215)
[ای پیامبر] از تو میپرسند: چه چیز انفاق کنند؟ بگو: هر مالى که (مىخواهید) انفاق کنید، براى پدر و مادر و نزدیکان و یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان باشد. و (بدانید) هرکار خیرى که انجام دهید، همانا خداوند به آن آگاه است.
انفاق پنج گونه است:
1. انفاق واجب؛ مانند: خمس، زکات، کفّارات و نفقه زندگی (برعهده مرد).
2. انفاق مستحبّ؛ مانند: کمک به مستمندان، یتیمان و هدیه به دوستان.
3. انفاق حرام؛ مانند: انفاق از مال غصبى یا در راه گناه.
4. انفاق مکروه؛ مانند: انفاق به دیگران، با وجود مستحق در خویشاوندان.
5. انفاق مباح؛ مانند: انفاق در غیر موارد چهارگانه بالا.
امام صادق علیه السلام فرمود: صدقه در دست فقیر قرار نمیگیرد، مگر آنکه پیش از آن در دست خدا قرار گیرد. آنگاه آیه 215 سوره بقره را تلاوت فرمود: «أَلَمْ یَعْلَمُواْ أَنَّ اللَّهَ هُوَ یَقْبَلُ التَّوْبَةَ عَنْ عِبَادِهِ وَیَأْخُدُ الصَّدَقَاتِ».
حال که گیرنده صدقات خداوند است، پس با دلگرمى به نیازمندان انفاق کنیم و بهترین جنس را با بهترین شیوه ببخشیم.
وقتى انفاق مال در راه خدا، بر اساس آیات قرآن، قابلیت رشد تا هفتصد برابر و بیشتر را دارد، دادن خون و جان، در راه خدا چگونه است؟
شهادت، انفاق جان
«وَ لَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُواْ فِى سَبِیلِ اللهِ أَمْوَاتاً بَلْ أَحْیَآءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ» (آلعمران، 169)
و هرگز گمان مبر آنها که در راه خدا کشته شدهاند، مردگانند؛ بلکه زندگانى هستند که نزد پروردگارشان روزى داده میشوند.
انفاقِ بهترینها
«لَنْ تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ ...»(آلعمران، 92)
هرگز به نیکى دست نمىیابید، مگر آنکه از آنچه دوست دارید، (در راه خدا) انفاق کنید...
1. ابوطلحه انصارى، نخلستانی بزرگ از درختان خرما در مدینه داشت و از راه آن درآمد کلانى به دست میآورد. این باغ که روبهروى مسجد پیامبراکرم (ص) بود، چشمه آب زلالى داشت و رسول خدا گاه و بىگاه به آن باغ دعوت مىشد. وقتى آیه «لن تَنالوا البِرَّ ...» نازل شد، ابوطلحه خدمت پیامبر رسید و عرض کرد: محبوبترین چیزها نزد من این باغ است، مىخواهم آن را در راه خدا انفاق کنم. پیامبر (ص) فرمود: تجارت خوبى است، آفرین بر تو، ولى پیشنهاد من آن است که این باغ را به فقراى فامیل و بستگان خویش دهى. او قبول کرد و باغ را بین آنان تقسیم نمود.
2. وقتى فاطمه زهرا( س) را در شب عروسى به خانه شوهر مىبردند، فقیرى از آن حضرت، لباس و پیراهنی کهنه درخواست کرد. اما آن حضرت به یاد آیه «لَن تَنالوا البِرّ...»، پیراهن عروسیش را به او انفاق کرد و خود لباس عادی پوشید.
با امید به سویت آمدهام
سید حبیب حبیبپور
ای معنی کامل امید!
ای نهایت خوبی !
باران مهربانی توست که کویر ناامیدیام را سرسبز میکند و نسیم محبت توست که طراوت را به باغ خزان زدهام میبخشد.
اگر طمعم به نگاه کریمانه ات نباشد که «نیست» میشوم و بیپرتو لطف تو که گریزگاهی ندارم.
غنچه آرزوهایم به لبخند تو شکوفا میشود و درخت آرزوهایم به نگاه تو به بار مینشیند.
ای بهترین دوست!
هرچه خوبی است از عنایت تو و هرچه شادی از سرچشمه لطف تو جاری است.
اینک به سویت آمدم. با چشمی که به اشک نشسته و جانی که شعله ور شرمساری است.
در این شبهای زیبای رحمت، از تو چه کم خواهد شد اگر مرا هم به پناهگاه مهر خویش جای دهی؟
در این ساعتهای سرشار از آمرزش چه میشود که مانند همیشه بیخردی هایم را ببخشی و بدی هایم را نادیده بگیری؟
ای دوست صمیمیام! محبوب من!
از هرچه زشتی و بدی به تو پناه آوردهام و کدام زشتیای بالاتر از گناه که دارد تمام وجودم را تسخیر میکند؟
از هر منکر و زشتی گریختهام و کدام منکر و زشتی زشتتر از آنکه از تو دور افتاده باشم؟
اگر نگاهم کنی از تو چیزی کاسته نمیشود و اگر عفوم نمایی از بزرگی ات ذرهای کم نمیگردد.
من با امیدواری به سویت آمدهام. پس امیدم را ناامید مکن.
ای کاش گره ز کار ما باز کنی
ما را به نگاه خود سرافراز کنی
غافل شدم از یاد تو اما ای کاش
ما را تو به یاد خویش، دمساز کنی
ای معنی کامل امید!
ای نهایت خوبی !
باران مهربانی توست که کویر ناامیدیام را سرسبز میکند و نسیم محبت توست که طراوت را به باغ خزان زدهام میبخشد.
اگر طمعم به نگاه کریمانه ات نباشد که «نیست» میشوم و بیپرتو لطف تو که گریزگاهی ندارم.
غنچه آرزوهایم به لبخند تو شکوفا میشود و درخت آرزوهایم به نگاه تو به بار مینشیند.
ای بهترین دوست!
هرچه خوبی است از عنایت تو و هرچه شادی از سرچشمه لطف تو جاری است.
اینک به سویت آمدم. با چشمی که به اشک نشسته و جانی که شعله ور شرمساری است.
در این شبهای زیبای رحمت، از تو چه کم خواهد شد اگر مرا هم به پناهگاه مهر خویش جای دهی؟
در این ساعتهای سرشار از آمرزش چه میشود که مانند همیشه بیخردی هایم را ببخشی و بدی هایم را نادیده بگیری؟
ای دوست صمیمیام! محبوب من!
از هرچه زشتی و بدی به تو پناه آوردهام و کدام زشتیای بالاتر از گناه که دارد تمام وجودم را تسخیر میکند؟
از هر منکر و زشتی گریختهام و کدام منکر و زشتی زشتتر از آنکه از تو دور افتاده باشم؟
اگر نگاهم کنی از تو چیزی کاسته نمیشود و اگر عفوم نمایی از بزرگی ات ذرهای کم نمیگردد.
من با امیدواری به سویت آمدهام. پس امیدم را ناامید مکن.
ای کاش گره ز کار ما باز کنی
ما را به نگاه خود سرافراز کنی
غافل شدم از یاد تو اما ای کاش
ما را تو به یاد خویش، دمساز کنی
انتخاب نشریه
جستجو بر اساس تاریخ
اخبار این صفحه
-
سخن روز
-
تداوم درایوین سینما صرفه اقتصادی ندارد
-
دعای روز هشتم
-
طبقه متوسط بیماشین بود و طبقه مرفه پی خوشگذرانیهای مرسوم
-
سازمان اداری یا برساختی فرهنگی
-
عکس نوشت
-
سلامت شهروندان همچنان اولویت دارد
-
شهروند مجـــازی
-
دست فقیر، دست خدا
-
با امید به سویت آمدهام
اخبارایران آنلاین